Redactie Kapsels & Baarden 7 jun 2016, 10:52

Leestijd: 5 minuten

Worden mannen te vrouwelijk?

De man van nu hoeft al lang niet meer schuren te timmeren, met olie besmeurde handen aan tafel plaats te nemen of zijn eigen voedsel te schieten om zijn mannelijkheid uit te dragen. Dingen zijn veranderd. Nog nooit was de man zo soft als nu; alle awesomeness die we nastreven ten spijt.

(Nog) geen sappies

Het bovenstaande betekent uiteraard niet dat wij met z’n allen een stelletje sappies aan het worden zijn, maar het is geen schande meer dat een man zich goed verzorgt en levelt met de emoties van zijn vrouw. Dat is niet erg, dat valt juist te prijzen. Toch? Tot op zekere hoogte, want we moeten oppassen dat dit niet te ver doorslaat. Wellicht zijn we namelijk dichter bij de grens van wat acceptabel is dan wij denken. Zo publiceerde een groot buitenlands herenmagazine afgelopen week een uitgebreid artikel over concealers voor mannen. Is dat niet het punt waarop wij mannen massaal moeten zeggen: ho, dit gaat te ver!?

Er zal ongetwijfeld een doelgroep zijn voor zo’n product en als het jou aantrekt: go for it. Het is 2016 en niemand houdt je tegen, maar kijk er niet raar van op als het overgrote deel van de mannen achterblijft. Iedere man loopt er graag knap bij, maar iedere man heeft ook wel eens zo’n dag dat zijn collega’s roepen: ‘kerel, slecht geslapen?’ En dat is prima. Zo hoort het. Dat mag. Een man werkt, een man zwoegt, het leven van een man is niet altijd a walk in the park en daar is helemaal niets mis mee. Dus je mag er wel eens vermoeid uitzien. Onze grooming game is al het dubbele van wat-ie tien jaar geleden was. Trimmen en een goede gezichtscrème? Absoluut. Een concealer en herennagellak (ja echt, het bestaat)? Nimmer. Maar wellicht zijn wij mannen hier stelliger in dan vrouwen?

Het doet de vraag rijzen: worden mannen te vrouwelijk? Een deel van het antwoord kun je invullen aan de hand van de risicoschets hierboven, maar liever doen wij een beroep op de wijsheid van de dames van ons vrouwenpanel: Eva (Famme.nl) en Laura (Nsmbl.nl). Zij houden ons onbevooroordeeld een spiegel voor.

Zijn mannen de afgelopen jaren vrouwelijker geworden?

Laura: ‘Wat is mannelijk, wat is vrouwelijk? Is een man alleen een ~*man*~ als hij elke dag een T-bone steak eet, voetbal kijkt en gewichten heft? Ik denk dat het heel erg af hangt van het type man. Ik denk dat de meeste intelligente wezens er altijd naar gestreefd hebben om meerdere facetten van hun persoonlijkheid te ontplooien. Ik heb altijd al gehouden van mannen die niet bang zijn om hun emoties uit te drukken, om toe te geven dat romcoms ook heel leuk kunnen zijn en die weten welke producten ze in hun haren moeten smeren. Ik heb daar de afgelopen jaren geen verandering in gemerkt.‘

Eva: ‘Ik ben het eens met Laura, want wat is mannelijk en wat is vrouwelijk? Daar hebben we enerzijds grotendeels hetzelfde beeld van (stereotypering noemen we dat hè), maar anderzijds was 2015 en ook 2016 het jaar van de gender fluidity. De grenzen tussen beide seksen vervagen en daardoor zijn er ook een hoop mannen ‘vrouwelijker’ gaan gedragen of kleden omdat het meer geaccepteerd is. Vrouwelijk hè, maar niet wijverig. Maar dat hij dagcreme opsmeert of zelfs zijn nagels lakt, doet niet per se afbreuk aan zijn mannelijkheid. Daar ken ik er inmiddels best wel veel van en ze zijn nog steeds wandelend testosteron hoor.‘

Zijn er voordelen aan een man die in contact staat met zijn vrouwelijke kant?

Eva: ‘Ja, over het algemeen is hij dan minder bang om zijn gevoelens te tonen of erover te praten. Hij praat wat makkelijker, geeft toe wel eens onzeker te zijn, is niet bang voor knusse relaties en drinkt gerust een rode wijn met je mee in plaats van alleen bierpullen weg te willen tikken, omdat mannen dat nu eenmaal horen te doen. Een man die dit soort ‘vrouwelijke’ eigenschappen heeft en dit durft te tonen zonder hierdoor aan zichzelf te twijfelen, vind ik een sterke man.‘

Laura: ‘Ik denk dat er alleen maar voordelen zijn aan een man die niet te bekrompen is om toe te geven dat hij emoties heeft. Of bijvoorbeeld goed voor z’n huid zorgt. Ik voel weinig voor de echte mannen-man, terwijl veel kerels denken dat ze zo stoer mogelijk moeten zijn. Liever gewoon jezelf zijn.‘

Wanneer gaat een man te ver in zijn vrouwelijke eigenschappen? Waar gruwel jij echt van?

Laura: ‘Ik vind het wel redelijk ver gaan als mannen make-up gebruiken. En behalve het stukje tússen je wenkbrauwen blijf je als heteroseksuele man gewoon van je wenkbrauwen áf. Verder is alles wel fair game.‘

Eva: ‘Ik las laatst een interview met Levchenko waarin hij zei te vallen over het feit dat de Nederlandse man gerust achterop de fiets springt bij een vrouw. Dat is inderdaad niet oké: HELEMAAL EENS! Ja, we zijn gelukkig geëmancipeerd en wij vrouwen kunnen heel goed voor onszelf zorgen, maar dit is inderdaad een aanslag op de ouderwetse romantiek. Ik vind, wij vrouwen horen achterop júllie bagagedrager. Zoals Monique van der Ven en Rutger Hauer in Turks Fruit. Zo lekker nonchalant en dan vooral met die fluit-tune eronder, jaaaaa!‘

Kan een man zowel een échte man als vrouwelijk genoeg zijn? Zo ja, hoe dan?

Eva: ‘Abso-fucking-lutely. Ik denk dat elke man wel iets vrouwelijks in zich heeft, maar het is maar net wat je zelf erkent, accepteert en naar buiten brengt. Kijk maar naar mannen zoals Jared Leto, James Franco, Lenny Kravitz of Pharrell (en hallo, al die voetballers). Ze wisselen nog vaker van make-up, nagellak en verschillende kapsels dan wij. Vinden we ze daardoor verschrikkelijk? Nee, we kijken er zelfs steeds minder van op en beschouwen ze nog steeds als hartstikke man. En James Franco mag me nog steeds bellen hoor.‘

Laura: ‘Ik denk dat iedereen zijn eigen bijzondere persoonlijkheid heeft. Natúúrlijk kun je als man een meter bier wegtikken en vervolgens janken om The Notebook of een Disneyfilm. Who cares? Schaam je niet en houd je alsjeblieft niet zo vast aan achterhaalde verwachtingen van wat een man of vrouw hoort te zijn.‘