Willem Leijgraf UFC 13 feb 2021, 07:04

Leestijd: 3 minuten

MMA-geschiedenisles: hoe het eerste UFC-evenement tot stand kwam

In 1993 ontstond de Ultimate Fighting Championship (UFC) en werd de basis van Mixed Material Arts (MMA) gelegd. De naam zegt eigenlijk al veel over de grote lijnen van de sport: een mix van verschillende vechtkunsten. Maar hoe is de sport en de UFC ontstaan?

Midden jaren ’80 ontstond een van de voorlopers van MMA: Shootoo. Deze kwam voort uit een Japanse worstelorganisaties (van hetzelfde kaliber als de WWE), maar Shootoo wilde echter een serieuzere vorm zonder afgesproken uitslagen. Later werden de regels binnen de organisatie aangepast en groeide Shootoo langzaam uit tot MMA-organisatie.

De opkomst van MMA

Begin jaren ’90 werd in datzelfde Japan de organisatie Pancrase opgericht. Net als Shootoo kwam het voort uit professioneel worstelen en werd het vernoemd naar de oud-Olympische sport Pankration (een mix tussen boksen en worstelen). De organisatie kende met Bas Rutten ook een Nederlandse kampioen en bracht ook een van de eerste vechters van de UFC voort: Ken Shamrock.

Begin jaren ’90 ontstond het idee voor een toernooi tussen acht verschillende vechters. Geïnspireerd door video’s van de Gracie familie waarin Braziliaans jiujitsu beoefenaars kickboksers en karateka’s versloegen. De insteek van mede-oprichter Rorion Gracie was om te laten zien dat gewicht en lengte niet uitmaken als je de juiste vechtkwaliteit had. Volgens Gracie was dat uiteraard Braziliaans jiujitsu (BJJ).

Regelloze ratjetoe

Op 12 november 1993 was het dan zo ver: The Ultimate Fighting Championship 1. Het was live te zien op TV en er werd dan ook alles in de strijd gegooid zodat mensen zouden kijken. De grootste troef: er waren geen regels. Een UFC-gevecht eindigde als een vechter knock-out was, aftikte of de handdoek in de kooi werd gegooid. Er was een scheidsrechter, maar ingrijpen mocht niet.

Uiteindelijk zagen bijna 100.000 mensen hoe acht vechters uit verschillende disciplines het tegen elkaar opnamen tot er uiteindelijk één winnaar overbleef. Boksen, kickboksen, shootfighting, BJJ, taekwondo, kenpo, savate en sumo worstelen waren de acht disciplines die moesten gaan bepalen welke het beste was.

Nederlands succes tijden UFC 1

Nederlander Gerard Gordeau, vertegenwoordiger van savate, zette in de eerste rond direct de toon toen hij van sumoworstelaar Teila Tuli via knockout won. De sumoworstelaar verloor niet alleen het gevecht, maar ook een tand. Gordeau schopte het uiteindelijk letterlijk tot de finale, maar verloor deze van Royce Gracie, vertegenwoordiger van BJJ. Gracie bewees daarmee dat lengte en gewicht niets uitmaakte voor een BJJ-beoefenaar.

https://www.manners.nl/gordeau-regelloze-ufc-1/

Nu, ruim 25 jaar later, is gebleken dat de organisatoren van het allereerste UFC-evenement een hele nieuwe sport hadden gecreëerd. Mede dankzij het commerciële succes werden er meerdere UFC-evenementen georganiseerd met dezelfde opzet. De marketingtroef “There are no rules” had zijn werk goed gedaan.

UFC: succesformule met een (te) rauw randje

Tien evenementen later zorgde diezelfde marketingtoef ervoor dat de UFC door veel Amerikaanse staten werd verbannen. De sport kwam bekend te staan als meedogenloos, bruut en werd zelfs bestempeld een hanengevecht tussen mensen. Er moest iets veranderen, want anders zou de UFC niet langer kunnen bestaan.