Sonos Beam (Gen 2) review: soundbar zet volgende stap
Sonos heeft na drie jaar een tweede generatie van de Sonos Beam uitgebracht. Is het opnieuw een grote stap? Je leest het in onze review.
Er zijn maar weinig merken die de simpliciteit en het gebruiksgemak van Apple’s producten benaderen. Sonos is er één van.
Sonos Beam: solide totaalpakketje
Het audiomerk is zelden de beste of de goedkoopste optie als je op zoek bent naar een nieuwe speaker, maar biedt doorgaans wel indrukwekkende audio in een pakketje dat ontzettend makkelijk te gebruiken is en er ook nog eens goed uitziet. Apple-achtig dus.
Dat zag je altijd vooral terug in de Beam. Een soundbar waarmee elke consument zijn (dunne en daardoor bijna altijd belabberd klinkende) televisie van een flinke upgrade kan voorzien, vrijwel plug-and-play en dus zonder gedoe.
Op individuele vlakken werd de Beam overklast door concurrenten, maar een totaalpakketje vinden met dezelfde afwerking en zo’n volledige gebruikservaring was praktisch onmogelijk. Of althans: niet met de moeite die de doorsnee consument over het algemeen in zo’n zoektocht zal steken.
Tweede generatie
Sinds 5 oktober is de tweede generatie Beam beschikbaar. Even compact als het origineel uit 2018, maar met een prijskaartje van 499 euro ook vijftig euro duurder. Daar krijg je volgens Sonos zelf een hoop voor terug. Maar is de nieuwe Beam wel echt de upgrade waar we op hoopten?
We testten de nieuwe soundbar de afgelopen weken. De drivers in de soundbar zelf zijn niet veranderd, maar meer rekenkracht en eARC zorgen ervoor dat de Beam nu ook Dolby Atmos ondersteunt.
Verder is het ontwerp lichtelijk gewijzigd, al heb je dat in de eerste instantie waarschijnlijk niet eens door. Waar de voorkant van de Beam eerst van stof was gemaakt, is Sonos dit keer overgestapt op plastic. Dat klinkt cheap en daar waren wij ook bang voor, maar in de praktijk heb je het niet door tot je de speaker daadwerkelijk aanraakt. Iets wat je aan de voorkant nooit doet, want de knoppen zitten aan de bovenkant. Scheelt weer.
Ruimtelijk en imposant geluid
Voor een imposante bas heb je nog steeds een losse subwoofer nodig, maar het blijft indrukwekkend wat voor geluid deze soundbar ondanks zijn compacte formaat kan produceren. Je woonkamer wordt gevuld met vol, gedetailleerd en vooral opvallend goed stereo-geluid.
Tijdens het kijken van films valt op dat je amper doorhebt dat al het geluid uit één soundbar komt, ook als je geen Sonos One’s toevoegt voor een surround-setup. Het klinkt alsof de kamer gevuld wordt met geluid. Denk aan een schip in Star Wars dat echt van links naar rechts vliegt, of kogels die voorbij schieten.
Kleine verschillen
Sterker nog, dat is eigenlijk het enige vlak waarop de nieuwe Beam het duidelijk wint van de oude. In alledaags muziek luisteren merk je relatief weinig verschil. De speaker is van binnen qua akoestiek etc. dan ook niet aangepast. Maar het plaatsen van geluid, de extra rekenkracht, daar pluk je duidelijk de vruchten van als consument.
Is dat wereldschokkend? Nee. Als je nu een Beam hebt staan, dan hoef je niet direct naar de winkel te rennen. Maar de upgrade die je krijgt qua filmervaring en Dolby Atmos is wel genoeg om de hogere prijs te verantwoorden.
Dolby Atmos? Meh
Toch is daar ook weer een kanttekening bij te plaatsen. Bij Dolby Atmos denk je waarschijnlijk meteen aan bioscoopwaardig geluid. Links, rechts, boven, onder: alsof je zelf in de film zit. Hoewel de nieuwe Beam zeker indrukwekkend en vooral ruimtelijk geluid produceert, is de introductie van Atmos niet de gigantische stap die het marketingmateriaal soms wilt doen laten geloven.
Het blijft indrukwekkend ruimtelijk geluid, maar vooral op de verticale as blijft het geluid erg plat. Is dat erg? Nee, zeker niet, de hierboven beschreven ruimtelijkheid is nog steeds erg tof. Maar het bioscoop-achtige aspect is niet opeens naar een verbluffend hoger niveau getild.
Sonos-app valt tegen
Ook blijft de Sonos-app zelf, ook de nieuwe S2-versie, duidelijk een app waarbinnen je andere diensten gebruikt. Hoe bijvoorbeeld je Spotify-muziek geladen wordt en doorzoekbaar is, haalt het bij lange na niet bij hoe je de Spotify-app zelf gebruikt. Denk bijvoorbeeld aan albums die langzamer laden.
Waar de Sonos-app dus op papier je homescreen kan zijn voor alles wat je op de soundbar afspeelt, valt dat in de praktijk qua gebruikservaring nog ietwat tegen. Of dat er simpelweg aan ligt dat je nou eenmaal indirect andere diensten gebruikt maakt dan niet eens meer uit: het resultaat is voor de gebruiker hetzelfde.
Maar goed, ook dat is geen deal-breaker. De concurrentie doet dat niet beter, en het streamen via bijvoorbeeld de Spotify-app zelf is ook gewoon een optie.
Sonos Beam (Gen 2) conclusie
Al met al is de Sonos Beam een soundbar die je niet teleur gaat stellen. Het is niet in elk aspect de beste of goedkoopste optie op de markt, maar dat hoeft ook niet. Het totaalplaatje van design, geluid, ondersteuning voor slimme assistenten en streamingdiensten blijft ijzersterk. Beoordeel je de nieuwe Beam vooral als een tweede generatie en vergelijk je ‘m met de eerste, dan valt er minder te prijzen. Zie het dan ook als een subtiele upgrade van een al overtuigend product, en niet als hét nieuwe ding waarvoor je in de rij wilt staan. Zie het als die iPhone-generaties die voor een upgrade zorgen maar geen grote innovatie brengen, maar een solide pakket nog beter maken. Dat is de nieuwe Sonos Beam.