‘We verdienen meer dan de rechters die ons veroordelen, maar zonder cao’
Sekswerkers uit Amsterdam gingen afgelopen weekend de straat op om te protesteren tegen nieuwe maatregelen van de gemeente. Maar waarom schoten vervroegde sluitingstijden en de verhuizing naar een erotisch centrum in het verkeerde keelgat? En hoeveel salaris verdienen prostituees in de hoofdstad eigenlijk?
Om de antwoorden op deze vragen te achterhalen, nam Manners contact op met PROUD, een zelfverklaarde vakbond en belangenvereniging van sekswerkers in Nederland. Zelfverklaard, want sekswerkers hebben geen speciale status of arbeidsovereenkomst waaraan specifieke rechten of plichten ontleend kunnen worden. Met het hoge salaris heeft de overheid dan weer geen probleem.
“Wanneer we belastingen moeten betalen, beschouwt de overheid ons als normale werknemers. Maar zodra het over secundaire arbeidsvoorwaarden gaat, zijn we plots halve zzp’ers zonder rechten. Tijdens de coronapandemie kregen we één aalmoes van de overheid en waren we de laatste die terug aan de slag konden”, beklaagt voorzitter Maxima Caram zich.
Sekswerkers protesteren tegen de WRS
De grootste doorn in het oog is de beruchte Wet Regulering Sekswerk (WRS). De overheid voerde een verplichte prostitutie-vergunning in om het toezicht op de branche te vergroten en op die manier mensenhandel en uitbuiting tegen te gaan. Maar volgens PROUD werkt de registratie stigmatisering alleen in de hand, met een toename in illegale prostitutie als gevolg.
“Net als heel veel andere zaken die voor de meeste mensen normaal zijn, is het voor sekswerkers bijvoorbeeld onmogelijk om ooit een hypotheek af te sluiten”, laat de voorzitter van PROUD aan Manners weten. “Vanwege het stigma rond het beroep heeft de WRS dan ook een omgekeerde uitwerking. Het meeste sekswerk vindt thuis plaats, online geregeld. Niet op de Wallen.”
De verplichte vergunning sluit dus een groot deel van de prostituees uit, waardoor het beroep nóg onveiliger wordt. Bovendien vindt Caram dat de wet klanten te veel macht geeft. “Sekswerkers mogen geen klanten ontvangen in een hotelkamer die op de eigen naam staat. Of thuis”, sakkert ze. “Klanten kunnen nu gewoon de politie bellen als ze niet willen betalen.” In plaats van meer toezicht, meer grijze gebieden. Geen regulering, maar criminalisering. Niet legaal, maar illegaal. Hoe kon de WRS ooit het daglicht hebben gezien?
“Niemand heeft met ons ook maar iets overlegd”, klinkt het. “Maak sekswerk veiliger door naar onze stemmen te luisteren. Wij zijn het beste gepositioneerd om veranderingen voor te stellen. De wet is ingevoerd om mensenhandel te voorkomen, maar iedereen op de Wallen kiest om daar te staan, en betaalt belastingen.”
Sekswerk in Amsterdam
Burgemeester van Amsterdam, Femke Halsema, komt volgende week bij PROUD op de koffie, zonder pers. Wat zal voorzitter Maxima Caram haar vertellen over de nieuwe maatregelen van de gemeente?
“In Utrecht was het ook zogenaamd dé oplossing. Inmiddels zijn de ramen weg, maar van een erotisch centrum hebben we nog niets gezien. Al die mensen zijn hun baan kwijt. En over de potentiële locaties in Amsterdam – allemaal buiten het centrum – zijn we niet eens geconsulteerd. Laat staan over het feit dat alle type sekswerkers daar zullen moeten staan.”
De vroegere sluitingstijd heeft voornamelijk impact op sekswerkers die transgender zijn. “Zij staan tussen 3 uur en 6 uur ‘s nachts op de Wallen, omdat klanten dan sneller durven aankloppen. Nu kunnen die nergens heen. Of het moet op een illegale manier.” En omdat er minder uren zijn, worden de plaatsjes achter de ramen over het algemeen ook duurder. “In het weekend, op de beste locaties, kost een raam tussen de 150 en de 220 euro per nacht.”
Het salaris
Gelukkig verdient legaal sekswerk op de Wallen niet slecht. “Meer dan het salaris van de rechters die ons veroordelen”, lacht Caram. “Tussen de 5.000 en de 8.000 euro per maand. Bruto”, voegt de PROUD-voorzitter er nog fijntjes aan toe.