Alrik de Jong Review 9 nov 2023, 11:51

Leestijd: 5 minuten

Hardcore Never Dies: drugsvat vol nostalgie met hardste première ooit

Manners was dinsdagavond aanwezig bij de première van Hardcore Never Dies, een film over de gabbercultuur van de jaren 90. In onze recensie nemen we de afterparty mee in de eindbeoordeling, want die was de hardste ooit na een filmpremière.

Normaal gesproken komen er tijdens een première wat BN’ers en ander gespuis de rode loper op, kijkt men de film en is er een gezapige borrel achteraf. Na Hardcore Never Dies ging het dak eraf met DJ’s van weleer en werd je mee terug gesleurd naar de jaren 90. Ik, recensent dezes, maakte de gabbercultuur als tiener vanaf de zijlijn mee. In Thialf proefde ik er zelfs aan tijdens Thunderdome. Geniaal, maar later waren het vooral andere feesten. Tot zover het persoonlijk geneuzel, tijd voor de film.

Hardcore Never Dies in bios en Amazon Prime Video

Hardcore Never Dies is een film van regisseur Jim Taihuttu (De Oost), met een hoofdrol voor Jim Deddes, vooral bekend als Harco in YouTube-klassieker Huilon. Het is de eerste speelfilm over de gabbercultuur. Voor de jonge lezer: gabbers bezochten in Australian-traingspakken en op Nike Air Max-sneakers nachtenlange raves met hardcore-muziek.

Oh ja, er werd her en der wel eens een XTC-pilletje geslikt en een bescheiden lijntje speed gesnoven. Drugs spelen dan ook een centrale rol in de film Hardcore Never Dies. Centraal staat gabber Danny (Jim Deddes), die zijn broer Michael (Joes Brauers) en vriendin Priscilla (Rosa Stil) meesleurt in zijn problemen met de onderwereld. Vanaf 9 november 2023 te zien in de bioscoop en de première op Amazon Prime Video volgt op 8 december 2023.

Tijdgeest en setting

Er is niets zo moeilijk als een film maken over een specifieke subcultuur uit het verleden. En al helemaal niet als die nog zo vers in het geheugen zit bij de betrokkenen en zelfs nog levende is, zij het op kleinere schaal dan in de gloriejaren. Maar het is gelukt.

De film ademt de jaren 90 en barst van de nostalgische rekwisieten. Op dit vlak klopt het helemaal. Er zijn vijfhonderd figuranten uit de scene ingehuurd om de raves in de film een natuurlijk karakter te geven. Dat is voor 99% gelukt, al ogen de figuranten soms als non-player characters in een game waar de hoofdpersonen dan tussendoor lopen. Het voelt hoe dan ook echt. Al met al is de tijdgeest heerlijk in beeld gebracht, waarbij geen detail over het hoofd is gezien.

Een commissie van oude gabbers heeft bijvoorbeeld beoordeeld welke Australian-pakken en Nike-sneakers ook daadwerkelijk uit 1995 en daarvoor kwamen, het jaar waarin de film zich afspeelt. Na de première spraken we met een van de propmasters, en al die trainingspakken zijn een-op-een nagemaakt. Oude bierflesjes zijn via Marktplaats gekocht, XTC-pillen in alle kleuren en maten van weleer nagemaakt door een snoepwinkel, en zo is er een hal vol jaren 90-attributen verzameld.

Acteerwerk

Jim Deddes kende je misschien al van Huilon, maar dit is zijn eerste hoofdrol in een film en die heeft hij met verve ingevuld. De verlepte kop, zijn hele doen en laten, het aangeleerde Rotterdamse accent en zelfs de manier van snuiven; alles klopt. Joes Brauers vertolkt op zijn beurt juist perfect het onschuldige broertje dat voor het eerst komt kijken.

Ook de rol van Jordy Dijkshoorn is niet te onderschatten. Met een traag Rotterdams accent speelt hij Jeffrey, de labiele vriend die hard probeert over te komen, maar er eigenlijk slechts een beetje bijhangt. De meest indrukwekkende acteerprestatie in Hardcore Never Dies staat echter op naam van Rosa Stil. Met haar rol als Priscilla knalt ze met opgeschoren haar en een strakke blik van het scherm als een gabber die rechtstreeks uit de jaren 90 lijkt te zijn geplukt. En dat terwijl ze pas in 1999 is geboren. Hier gaan we nog veel van zien en horen.

Plot

Het plot had misschien wat minder geënt kunnen zijn op de link met de onderwereld. Op zich niets mis mee, maar de deals, dreigementen en drugsdealers komen niet helemaal geloofwaardig over. De rol van Huub Smit (Undercover, New Kids) was daarop overigens de uitzondering.

Een mooi plotelement is juist het pianotalent van Michael, dat gedurende de hele film als een contradictio in terminis terugkeert. In het algemeen had de gabbercultuur iets meer uitgediept kunnen worden, maar misschien moet je daarvoor gewoon de documentaire Thunderdome Never Dies bekijken.

Afterparty na de première

Normaliter nemen we de sfeer tijdens een première niet mee in een recensie, maar de afterparty van Hardcore Never Dies kan niet onbesproken blijven. Geniaal en snoeihard. Legendarische hardcore DJ’s als Ruffneck, Distortion, Bass-D en Predator doopten de RAI om tot een rave waar het ook daadwerkelijk los ging.

Een kern klassieke gabbers in trainingspakken zorgde er hakkend voor dat niet iedereen maar wat stond toe te kijken. Het ging los zoals nog nooit vertoond na een filmpremière. De sierrook ademende hal kwam dicht in de buurt van een échte rave. Het feest ging tot 01.00 uur door, maar had gerust de hele nacht mogen blijven duren. Hoe dan ook: bonuspunten in de eindbeoordeling.

De film Hardcore Never Dies draait vanaf 9 november in de bioscoop en is vanaf 8 december te streamen via Amazon Prime Video.