Felix Decavel Geld & Carrière 26 mei 2023, 13:37

Leestijd: 4 minuten

‘Als je rijk wil worden, werk je beter niet als piloot in de luchtvaart’

Naar aanleiding van de recente heisa bij de Nederlandse vliegmaatschappij Transavia, schreef Manners een artikel over de opleiding en het salaris van piloten. Maar ondanks een puike verloning, kan ook een carrière in de luchtvaart turbulentie kennen. “Ik wil u graag mijn persoonlijke situatie schetsen.”

Een piloot van Transavia nam contact op met Manners om het daadwerkelijke carrièreverloop van een Nederlandse piloot toe te lichten. En dat blijkt in de praktijk niet altijd van een leien dakje te lopen. Hieronder lees je het boeiende verhaal van een ervaren Nederlandse commerciële vlieger.

Piloot Transavia: ‘Grote verschillen in financiële situatie’

“Op zich kloppen de getallen in het artikel, maar toch is het te kort door de bocht. De financiering die omschreven staat, is alleen de huidige situatie en die is pas net nieuw. In de afgelopen decennia zijn er legio veranderingen geweest en daarom zijn de verschillen in financiële situatie ook enorm verschillend per piloot.

Waar de eerdere generatie met een studiefinanciering de Rijksluchtvaartschool kon volgen en de nieuwe generatie met een interne opleiding heel gunstig kan beginnen, is er een grote groep vliegers die dat geluk niet hadden en een commerciële opleiding zelf moesten betalen. Ik wil u graag mijn persoonlijke situatie schetsen. Ik ben 40 jaar oud en sinds 4 jaar copiloot bij Transavia.

In 2001 begon ik als jong jongen met frisse moed aan een vliegopleiding. Naast studeren werkte ik ook bij de vliegschool. Maar na de gebeurtenissen van 9/11 stopte de school ermee en was ik snel mijn baan en opleiding kwijt. Er was een groeiende werkloosheid en daarom mag ik van geluk spreken dat ik een paar jaar bij de Koninklijke Marine kon werken als matroos. Maar in 2006 ging het goed met de banenmarkt en heb ik het nog eens geprobeerd. Een lening bij de Friesland bank van 98.000 euro leek een goede investering om later met een topsalaris snel af te lossen.”

Topcijfers tijdens de opleiding maar geen baan

“In 2008 kwam ik met negens en tienen van de opleiding. In slechts negentien maanden had ik het commerciële vliegbrevet met alle benodigdheden om bij Transavia te beginnen (of iedere andere luchtvaartmaatschappij). Maar mijn timing was weer ongelukkig; een nieuwe financiële crisis was begonnen en geen luchtvaartmaatschappij in de wereld zat op nieuwe piloten te wachten.

Ongeveer de helft van mijn klasgenoten heeft nooit meer gevlogen. Ik heb een tijdje in een kraakpand in Zeeland gewoond om daar tegen een stagevergoeding met parachutisten te vliegen. Ook tastte ik nog even voor 15.000 euro in de buidel om een instructeurs brevet te halen.

Dit pakte goed uit. Na een jaar kon ik als instructeur aan de slag voor zo’n 2.000 euro per maand. Een echte vaste baan was in die tijd een unicum! Ik kon een huisje huren, trouwen en een gezinnetje stichten. Maar de lening afbetalen was er nog niet bij. Alleen de maandelijkse rente van een paar honderd euro per maand kon ik mij veroorloven.

Na een paar jaar lesgeven en in Nederland niets verder kunnen komen, begon dit te frustreren. We zijn vertrokken naar Engeland waar ik als air-taxi piloot kon werken. Dit verdiende nauwelijks meer, maar het was een mooi avontuur en vlieguren met het twee-motorige vliegtuigje hadden wat meer status in het logboek. Dit leverde uiteindelijk een baantje op bij een regionale luchtvaartmaatschappij, waar ik als co-piloot ook 2.000 pond per maand verdiende, maar dit keer met kans om door te stromen naar captain.”

Van copiloot naar kapitein naar copiloot

“In 2017 was ik aan de beurt. Met vier gouden strepen op mijn mouw en een salaris van 4.000 pond per maand kon ik eindelijk beginnen met het aflossen van die verschrikkelijke lening.

In 2019 kon ik ook eindelijk de overstap maken als piloot naar mijn geliefde luchtvaartmaatschappij Transavia. Wel moest ik natuurlijk weer opnieuw beginnen als copiloot. En ook al wist ik dat het nog jaren zou duren voor ik daar weer captain zou zijn, dit was het waard.

Nu ben ik 40 jaar, heb ik vorig jaar voor het eerst in mijn leven een huis kunnen kopen en is de studieschuld bijna helemaal afgelost. We zitten er warmpjes bij, maar de nieuwe auto moet nog even wachten.”

Pensioen afgebrokkeld

“Net als al mijn collega’s hebben we onze pensioenpot zien afbrokkelen tot er haast niets van over is. Op 60-jarige leeftijd moeten wij stoppen met vliegen en dan nog tot 67 zien te overbruggen op circa 1.500 per maand. Ik moet nu al beginnen met sparen, investeren en studeren om tegen die tijd niet op straat te komen.

Ter vergelijking, mijn buurman heeft net wel een splinternieuwe auto kunnen kopen. Hij is zzp’er in de bouw, heeft op 20 jarige leeftijd een huisje van 98.000 euro kunnen kopen. Dat is inmiddels afgelost, net als zijn tweede huis. En intussen is zijn derde huis een ton in waarde gestegen.

Tja, als je rijk wilt worden, kun je beter niet in de luchtvaart gaan werken. Maar voor mij geeft dat niet. Hoe hard de overheid en de media ons ook probeert af te branden als zwart schaap, ik ben er nog steeds van overtuigd dat vliegen een zeer efficiënte, prachtige manier van transport is; en piloot zijn bij Transavia, de mooiste baan van de wereld is.”

Met vliegersgroet!

Ronald van Dongen*

* De schrijver van het stuk wenste anoniem te blijven.