Nieuwe WhatsApp-wet helpt kinderen nog jonger de vernieling in
WhatsApp heeft de servicevoorwaarden en het privacybeleid voor gebruikers in de Europese regio aangepast. Meest opvallend: kinderen krijgen nog jonger de beschikking over de verslavende app.
Kinderen zijn massaal verslaafd aan hun smartphone, met WhatsApp en TikTok als meest gebruikte apps. Er wordt nauwelijks nog buiten gevoetbald door jonge tieners, waardoor de kans op een Nederlandse wereldtitel kleiner en kleiner wordt. Een minstens even serieus probleem is de hoge mate aan mentale problemen onder jongeren, waarbij het gebruik van sociale media en telefoongebruik een van de oorzaken is.
WhatsApp nu voor kinderen vanaf 13 jaar
Dus laten we kinderen nog jonger blootstellen aan verslavende apps op hun smartphone. Wat maakt het ook uit dat er niet meer buiten wordt gespeeld en dat de psyche van jongeren verstoord raakt. Zoiets moet de gedachtegang zijn bij WhatsApp.
“De minimumleeftijd om onze app te gebruiken in de Europese regio is gewijzigd van 16 naar 13 jaar. Deze update zorgt voor een consistente minimumleeftijd voor WhatsApp wereldwijd. Lees meer informatie over privacy en veiligheid voor jongere gebruikers”, aldus de chatdienst. Ah, in Amerika springen kinderen in de sloot, dus laten we dat in Europa voortaan ook nastreven. Goed argument.
Ouders vinden het vaak gezeur
Als jonge ‘ouwe zeur’ is ondergetekende overigens een roepende in de woestijn. Ouders praten het telefoongebruik (en daarmee hun eigen verslaving) doorgaans goed als “je kunt kinderen ook niet vervreemden van de maatschappij”. En: “ze moeten wel bereikbaar zijn”. En: “anders kunnen ze niet in de klassenapp”. En: “anders verliezen ze hun vrienden”. Welnu, de klassenapp is de ergste uitvinding van deze eeuw, daar moeten we snel van af als maatschappij. Voor de rest zijn het louter drogredenen.
In de praktijk hebben sommige kinderen van 10 of 11 jaar al WhatsApp op hun telefoon. En baby’s van 1 jaar krijgen in restaurants al iPads en smartphones voorgeschoteld, omdat ze dan lekker stil zijn. Het is de ondraaglijke realiteit van vandaag. De verantwoordelijkheid ligt nu nog meer bij de ouders, en dat is nou juist net het probleem.