Alrik de Jong Films & Series 10 dec 2019, 13:13

Leestijd: 3 minuten

5 reden om Netflix-documentaire Icarus over Rusland en doping te kijken

En weer heeft Rusland een internationale schorsing in de sportwereld wegens duistere zaken rond doping. Extra reden om de documentaire Icarus op Netflix te kijken.

Icarus, een geniale documentaire op Netflix

De Amerikaanse filmmaker en amateurwielrenner Bryan Fogel heeft een idee. Een documentaire over de effecten van doping. Ditmaal geen theoretisch verhaal, maar een ooggetuigenverslag van wat er gebeurt als hij de doping op zijn eigen lichaam test. Op zoek naar goede medische begeleiding komt via een Amerikaanse dopingarts uit bij Grigory Rodchenkov, voormalig directeur van het Russische anti-dopinglaboratorium en de grote klokkenluider in het Russische dopingschandaal. Dan neemt de documentaire op Netflix een bizarre wending. 5 redenen om deze docu te kijken.

1. Actueel

Icarus ging in 2017 in première op het Sundance Film Festival en verscheen in 2018 op Netflix. Met de nieuwe schorsing die Rusland deze week aan de broek kreeg, wegens vervalste testresultaten van Russische sporters, is de documentaire op Netflix weer volledig actueel. Grigory Rodchenkov vertelt tot in de details hoe er wordt gesjoemeld met resultaten en monsters.

2. Grigory Rodchenkov, een geniale gek

Grigory Rodchenkov stond ooit bekend als ‘doping mastermind’. Tijdens het maken van de documentaire kwam Bryan Fogel erachter dat de Rus betrokken was bij behoorlijk stinkende zaken. Het Russische antidopinglaboratorium, dat door Grigory Rodchenkov werd geleid, was corrupter dan corrupt. Neemt niet wag dat het een bizarre en unieke persoonlijkheid is die blind gecast zou worden voor een serie als Fargo. Ondanks zijn gezochte status heeft hij humor, zelfspot en houdt hij zich aan geen enkele regel meer. Het ene moment zie je hem in zijn blote buik, naast zijn hond, voor de webcam zitten. Het andere moment komt hij even amicaal als nerveus aan in Amerika bij Bryan Fogel, nadat hij Rusland is ontvlucht. Icarus op Netflix dankt zijn genialiteit aan deze man, die behoorlijk wat zenuwtics heeft gekregen in de loop der jaren.

3. Diepe kijk in de krankzinnige wereld van de doping in Rusland

Als je dacht dat je wist hoe krankzinnig de wereld van de doping in Rusland in elkaar steekt, heb je het mis. Tijdens het regime van Poetin, maar ook al daarvoor, is iets op poten gezet waar je met je gezonde verstand niet bij kunt. In de Netflix-documentaire Icarus krijg je via de klokkenluider een beeld van deze wereld, waardoor je voor altijd anders naar sport zult kijken.

4. Geen serie

Met al die series van tegenwoordig is het onmogelijk om alles te zien. Ook Netflix-documentaires worden steeds vaker verspreid over acht afleveringen, waardoor het soms wat langdradig kan worden. Icarus is geen serie en dat is wel weer eens lekker. Gewoon ouderwets een documentaire kijken van precies 2 uren lang. Geen seconde is saai, je zit constant met je mond open van verbazing. Na die 120 minuten kun je bij het koffiezetapparaat op je werk volop meepraten over Rusland en doping.

5. Oscar en andere awards

Mocht je door ons gezwam nog niet overtuigd zijn, weet dan dat Icarus in 2018 een Oscar won voor ‘beste documentaire’ en daarnaast nog zeven awards won tijdens verschillende filmfestivals. Daar komen nog eens tien nominaties overheen. Niet voor niets heeft de docu, die nog altijd te zien is op Netflix, een score van 94 procent op Rotten Tomatoes.

? Check ook: 23 van de beste documentaires op Netflix die je mogelijk gemist hebt