Martyn de Jong Human Interest 20 jan 2016, 20:00

Leestijd: 4 minuten

Mensen veranderen. Vriendschappen ook.

Al sinds je jeugd is hij jouw maatje. Je kent hem door en door en hij jou uiteraard ook. Je bent op de hoogte van al zijn bizarre verhalen en niet omdat je ze gehoord hebt, maar omdat jij ze hoogstpersoonlijk hebt meegemaakt. Samen kunnen jullie lachen, huilen en zelfs in volledige stilte tegenover elkaar zitten wetende dat het goed zit. Zo is het altijd geweest en zo zal het voor altijd blijven. Toch? Maar wat nou als die fijne stilte ineens een andere toon krijgt. En je zachtjes aan begint te merken dat die vriendschap niet meer is wat het voorheen altijd was. 

Net als mensen veranderen, doen relaties dat ook. Meestal gaat dat goed en ontwikkel je als persoon aan de hand van de mensen om je heen. Als vrienden trek je jezelf namelijk aan elkaar op en staan de neuzen hierdoor vaak dezelfde kant op. Maar wanneer daar dingen als banen, studies en andere mensen erbij komen kijken, kan het best zo lopen dat jullie gedeelde horizon ineens verandert.

Plotseling besef je dat die ‘eeuwige maat’ waarmee je alles samen deelde, inmiddels een ‘iemand’ is geworden waarmee herinneringen het enige is wat je vandaag de dag nog deelt. Jouw interesses zijn anders dan die van hem, jouw vriendenkring is anders en ook jullie levens zijn niet meer verstrengeld. Daar gaat het natuurlijk allemaal mis!

Maar wacht eens even: je hoeft heus niet alle keuzes en interesses van elkaar te begrijpen of zelf ook leuk te vinden; alleen is het als vrienden wel belangrijk om elkaar te steunen.  Dus als je dit niet doet omdat het niet valt binnen de verwachtingen die je in de jaren hebt opgebouwd; dan ben jij zelf wellicht één van de redenen dat de vriendschap niet meer lekker loopt. Oei… Kijk daarom eerst vooral waar het probleem ligt. Maar waarschijnlijk is de grootste kans dat het niet aan jou, niet aan hem, maar aan jullie ligt. Dus wat doe je dan?

Kies een punt of een komma.

Gooi je de handdoek in de ring? Of wie weet besluit je het wel op z’n beloop te laten, zelfs wanneer dit betekent dat jullie “vriendschap” zachtjesaan doodbloedt; ondanks alles wat jullie hebben meegemaakt. Of je probeert met man en macht vast te klampen aan wat jullie ooit hadden. ‘Wat te doen, wat te doen?’, vraag je jezelf voortdurend af. Je kunt er nachten slaap over verliezen, maar misschien is de beste oplossing: doe geen van allen. 

Wat vaak mis gaat, is dat vrienden vastklampen aan de omgangsvorm zoals die voorheen altijd was. Het gevolg is dat jullie als het ware een toneelstukje spelen om een illusie van vriendschap hoog te houden. Vaak onder het motto: Als we gewoon doorgaan zoals het was, dan wordt het niet duidelijk hoe verschillend we eigenlijk zijn.  En één ding is zeker: dit gaan jullie niet lang volhouden. Belangrijk is om je dus vooral zo te gedragen als je écht bent.  Met als gevolg dat jullie band plots een stuk duidelijker wordt.

Wellicht zie je hierdoor in dat je echt niet meer aan het dode paard hoeft te trekken, aangezien jullie echt twee verschillende mensen zijn geworden. Óf je komt tot de conclusie dat er nog genoeg andere dingen zijn om op voort te borduren. In dit laatste geval is het handig om jullie vriendschap opnieuw uit te vinden.

Dit doe je door verwachtingen van vroeger los te laten en weer vanaf een nulpunt te beginnen. Stel je maar eens voor dat jullie elkaar voor het eerst treffen. Wat doe je in zo’n geval? Dan richt je je toch ook op huidige overeenkomsten in plaats van de verschillen.

Vanaf onderaan de berg der vriendschap ga je verder en naar alle waarschijnlijkheid ontdek je gaandeweg steeds meer dingen die jullie binden, ondanks dat jullie toch heel verschillend zijn. Een mooi gezegde luidt: De mooiste ontdekking die je als vrienden kunt doen, is dat je los van elkaar kunt groeien, zonder van elkaar los te groeien.

Het is uiteraard niet bepaald makkelijk om iets kwijt te raken wat je al die jaren zo dierbaar is geweest. Dus geef vooral niet te snel op. Vooral niet voordat je een goed gesprek onder vier ogen hebt gehad waarin je alles open kaart speelt. Dat moet tenslotte kunnen als vrienden. Dus mocht het zo zijn dat je te bang bent om de waarheid te vertellen, dan kun je eigenlijk al concluderen dat het misschien toch niet zo’n goede vriend was als je al die tijd hebt gedacht. In dat geval: koester wat je had en richt je liver op het maken van nieuwe vrienden en herinneringen.

[FB_AANJAGER]