Alrik de Jong Entertainment 8 okt 2024, 23:38

Leestijd: 3 minuten

Limp Bizkit eist absurd bedrag in schrijnende royalty-zaak

Fred Durst, Limp Bizkit-frontman en de man die Woodstock ’99 om zeep hielp, eist een extreme schadevergoeding van Universal Music Group (UMG). En als hij gelijk heeft, mag het muziekconcern zich diep schamen.

Alle schoolfeesten pogoden in 1999 op Limp Bizkit, maar op Woodstock ’99 was het schoolse er wel af in het publiek. Wat een herleving van het festival der festivals in 1969 moest worden, mondde uit in een nachtmerrie, aangejaagd door Fred Durst. Maar daarover is een documentaire gemaakt, waarover later in dit artikel meer. Eerst die schadevergoeding, in een nogal schrijnende zaak.

Limp Bizkit-frontman Fred Durst eist 200 miljoen

Limp Bizkit-frontman Fred Durst heeft muziekconcern Universal Music Group (UMG) deze week aangeklaagd en eist een schadevergoeding van 200 miljoen dollar van het bedrijf. Volgens de artiest heeft UMG hem nooit royalty’s betaald, terwijl Limp Bizkit meer dan 45 miljoen albums en singles heeft verkocht.

Volgens de in Los Angeles ingediende aanklacht lijkt het erop dat UMG in de hoogtijdagen van Limp Bizkit, tussen 1997 en 2004, “opzettelijk toedekte wat de werkelijke hoeveelheid verkopen was, en daarmee royalty’s die verschuldigd waren aan Limp Bizkit”. Dit zou het bedrijf hebben gedaan om zelf meer winst te maken.

Durst beschuldigt ‘s werelds grootste muziekconcern er ook van andere artiesten te hebben bestolen. Hij wil copyrights van Limp Bizkit terug, maar ook van andere bands die via Dursts platenlabel Flawless Records samenwerkten met UMG.

Vuil systeem met royalty’s

De afspraak was dat Limp Bizkit pas royalty’s kreeg als de kosten die de platenmaatschappij voor de band had gemaakt zouden zijn terugverdiend. Volgens de aanklacht van Durst paste UMG de cijfers over die voorfinanciering en royalty’s zodanig aan dat de Woodstock-sloper nooit betaald hoefde te worden. Ook zouden er gaten zitten in de documentatie over royalty’s in de succesvolste jaren van de nu-metalband.

Uiteindelijk kreeg Durst 1 miljoen dollar van UMG en Flawless Records 2,3 miljoen dollar, maar dat is volgens de aanklacht lang niet genoeg. De artiest wil daarom dat contracten ontbonden worden, waarmee UMG ook inbreuk zou maken op copyrights van Limp Bizkit.

UMG was niet direct bereikbaar voor een reactie.

Hoe zat dat met Woodstock ’99?

De sfeer was al rumoerig op Woodstock ’99, aangezwengeld door een agressieve line-up en de toxische masculiniteit van de jaren 90. Bezoekers waren ontevreden over de festivalorganisatie. En terecht trouwens, de organisatoren waren puur uit op winstbejag en dat was overal merkbaar. Er was te duur en te weinig water, toiletten waren mensonterend, schaduwplekken waren er nauwelijks.

In plaats van de goede orde te bewaren, gooide Fred Durst olie op het vuur met ophitsing van het publiek en nummers als Break Stuff. Na zijn optreden was het hek van de dam en ontaarde het ooit bedachte festival voor Love, Peace & Music in een losbandig hengstenbal. Geweld, vandalisme, seksueel misbruik, seksueel geweld, brandstichting en totale chaos leidden ertoe dat Woodstock ’99 uiteindelijk schoongeveegd moest worden. Los van alle ellende waren er ook bezoekers die het festival als epische cult ervoeren. En voor alle duidelijkheid: Limp Bizkit was niet de schuldige – dat waren de organisatoren – maar de aanjager die het laatste zetje gaf. De documentaire hierover, Trainwreck: Woodstock ’99, is een must-see op Netflix.