Willem Leijgraf UFC 28 feb 2021, 14:14

Leestijd: 7 minuten

Vergeet Conor McGregor: dit zijn de 5 beste UFC-vechters ooit

Het is een eeuwenoude discussie die geen einde kent: wie de allerbeste? Of het nu over voetbal gaat of over basketbal, iedere sport heeft legendes. Zo ook UFC, maar wie is de allerbeste?

Dit is iets wat op veel manieren kan worden bepaald. De meeste gewonnen partijen, de meeste titels, de meeste knockouts of de meeste impact. En je moet eigenlijk ook kijken naar hoe zwaar de tegenstand eigenlijk was. Het zijn allemaal factoren waar je rekening mee moet houden, en zelfs dan kun je nog geen objectieve lijst maken. Toch hebben we ons best gedaan. Dit zijn wat ons betreft (in willekeurige volgorde) de vijf beste UFC-vechters ooit.

De 5 beste UFC-vechters volgens Manners

George St. Pierre

Op het eerste oog een vriendelijke gozer, maar eenmaal in de kooi is hij een absolute killer zonder genade. George St. Pierre, vaak afgekort naar GSP, werd geboren in 1981 in het Franse gedeelte van Canada. Door pesterijen begon hij met karate om zo zichzelf te kunnen verdedigen. Dit legde de basis voor zijn successen.

https://www.youtube.com/watch?v=MpsD5JTFDkA

Waarom wordt George St. Pierre als de allerbeste gezien? De Canadees is een complete vechter. Hij kan boksen, trappen, worstelen en jiujitsu. Kortom hij kan zich aanpassen aan iedere tegenstander die tegenover hem staat. Verder won GSP van iedere tegenstander. Hij verloor weliswaar twee keer, maar wist beide tegenstanders in de rematch te verslaan. St. Pierre was daarnaast tweemaal de UFC welterweight kampioen, heeft het record voor meeste overwinningen in die divisie en kwam na vier jaar gestopt te zijn geweest terug om de UFC middleweight titel te winnen. Kortom: absoluut een van de allerbesten, al dan niet de beste.

Anderson Silva

De grote UFC-ster in de periode voordat Conor McGregor de organisatie overnam. Anderson ‘Spider’ Silva was de meest dominante smaakmaker in de UFC van 2006 tot 2012. Silva werd in 1975 in Brazilië geboren en zijn weg naar de UFC was lang en moeizaam. Hij vocht in zijn thuisland, Japan en in Engeland en moest vier verliespartijen incasseren. Hij won echter twee titels en dit zorgde, samen met zijn Matrix-achtige vechtstijl, voor het succes van Spider in de UFC.

Vooral de dominantie in de periode 2006 tot en met 2012 is een goed argument waarom Anderson Silva tot de allerbesten behoort. De Braziliaan won in 2006 de UFC middleweight titel en bleef tot en met 2013 op overtuigende wijze kampioen. Hij daagde tegenstanders uit en barstte van het zelfvertrouwen. Silva’s partijen en knockouts waren een genot om naar te kijken. Dat zelfvertrouwen kostte hem uiteindelijk wel zijn titel in 2013. In de rematch verloor hij opnieuw toen hij zijn been op afschuwelijke wijze brak.

Toch wist de ooit zo dominante Anderson Silva ook na deze tegenvaller van geen ophouden. Hij bleef vechten, maar won slechts twee van de zeven gevechten die volgden. Eén van die overwinningen werd ook nog geschrapt toen de Braziliaan werd gepakt met doping. Het is eeuwig zonde, maar Anderson Silva blijft hoe dan ook een legende en de Anderson Silva uit 2010 was absoluut een van de allerbesten.

Khabib Nurmagomedov

Ongeslagen en gestopt als onbetwiste kampioen in de lightweight divisie. De Rus Khabib Nurmagomedov moest een lange weg afgleggen om een titelkans te krijgen. Hij keek zelfs de dood in de ogen door een poging om extreem veel gewicht te verliezen voor een gevecht. In 2018 kroonde hij zich dan eindelijk tot de UFC lightweight divisie. Hij vergaarde een sterrenstatus na zijn winst tegen rivaal Conor McGregor en bleef op dominante wijze ongeslagen en kampioen.

Dit zijn een aantal sterke argumenten waarom de Rus, met de bijnaam The Eagle, tot de allerbeste aller tijden hoort. Hij is zonder meer de allerbeste worstelaar in de sport, maar is hij op alle fronten de allerbeste? Zijn ongeslagen status spreekt in zijn voordeel, maar zijn gebrek aan echte tegenstand met soortgelijke tegenstanders is een tegenargument wat gebruikt wordt. Hoe kan Nurmagomedov de twijfels wegnemen en zich kronen tot de allerbeste aller tijden? Terugkeren naar de sport en de UFC welterweight titel veroveren tegen een andere sterke worstelaar: kampioen Kamaru Usman.

Demetrious Johnson

In 2011 debuteerde een 1 meter 60 lange vechter met de bijnaam Mighty Mouse in de UFC. Demetrious Johnson verdiende een gevecht voor de bantamweight titel, maar verloor deze datzelfde jaar. Hij zakte naar de flyweight divisie en dit bleek een gouden zet. Johnson kroonde zich tot onverslaanbare kampioen en verdedigde zijn titel maar liefst elf keer. Hiermee vestigde hij een UFC record. Mighty Mouse verloor zijn titel op twijfelachtige wijze en vertrok uiteindelijk naar de Aziatische promotie One Championship in een soort ruil voor Ben Askren, die op zijn beurt naar de UFC vertrok.

Demetrious Johnson is ongetwijfeld de beste vechter in de flyweight divisie, maar kan hij de allerbeste aller tijden genoemd worden? Het argument wat tegen Mighty Mouse gebruikt wordt, is het gebrek aan tegenstand die hij kende in zijn periode als titelhouder. Hij timmert aardig aan de weg bij One Championship. In 2019 won hij het flyweight toernooi, maar helaas gooide de Corona-pandemie roet in het eten voor een gevecht om de flyweight titel. Maar is dit voldoende om de status van allerbeste aller tijden te krijgen? De UFC flyweight divisie is inmiddels sterker dan ooit, dus wellicht kan Johnson zijn status als Greatest Of All Time kracht bij zetten door terug te keren.

Jon Jones

De enige vechter nog actief in de UFC en wellicht grootste kandidaat voor allerbeste aller tijden is Jon Jones. De Amerikaan, geboren in 1987, wordt door veel fans als de allerbeste gezien. Dat komt mede door zijn ongekende reeks overwinningen. Jones “verloor” één keer in zijn carrière via diskwalificatie en dit bleek later een twijfelachtige beslissing te zijn geweest. Naast zijn ongeslagen status is Jones nog steeds de jongste UFC kampioen ooit en werd nog nooit in een titelgevecht verslagen. Nu wacht de Amerikaan zijn kans af in de heavyweight divisie om daar de titel te veroveren.

Waarom twijfelen fans en experts aan de heldenstatus van Jones? De carrière van de Amerikaan is allesbehalve vlekkeloos te noemen. Als light heavyweight kampioen werd de titel van hem afgepakt, nadat hij met een slok drank op een aanrijding veroorzaakte en vluchtte. Hierna kwam hij nog in opspraak door dopinggebruik en zelfs cocaïne. Hierdoor is zijn reputatie flink beschadigd in de sportwereld.

Hoe kan hij de status van allerbeste aller tijden definitief verover? Als Jon Jones, jarenlang de dominante kampioen in de lightweight divisie, het flikt om ook in de heavyweight divisie de titel te veroveren. Dit kan wellicht dit jaar al plaatsvinden wanneer de Amerikaan het waarschijnlijk op gaat nemen tegen de winnaar van het titelgevecht tussen kampioen Stipe Miocic en knockout artiest Francis Ngannou.

UFC-vechters die een eervolle vermeldingen verdienen

Natuurlijk zijn er meer vechters die het verdienen om genoemd worden in deze discussie. Bijvoorbeeld Amanda Nunes. Zij is zonder enige twijfel de beste vrouwelijke UFC-vechter. De Braziliaanse werd bij haar komst in de UFC nog flink onderschat, maar in 2016 veroverde ze de bantamweight titel bij de vrouwen en in 2018 kroonde ze zich tot tweevoudig kampioen toen ze featherweight titel won bij de vrouwen.

Niet Khabib, maar deze UFC-vechter is volgens Dana White de beste ooit

Daarnaast zijn er nog genoeg andere namen die terecht vaak genoemd worden. Zo was Conor McGregor de allereerste vechter die twee titels tegelijkertijd in bezit had. Ook Ronda Rousey mag niet vergeten worden. Van 2012 tot 2015 was zij de beste vrouwelijke vechter in de UFC. Daarnaast zette zij de sport ook voor vrouwen op de kaart. Verder wordt de huidige UFC heavyweight kampioen Stipe Miocic vaak genoemd. De Amerikaan met Kroatische roots wordt door zijn dominante titelreeks gezien als een van de allerbesten.

UFC-vechters met meerdere titels

Datzelfde kan gezegd worden over diens rivaal Daniël Cormier. Net als McGregor had ook hij twee titels (light heavyweight en heavyweight) tegelijkertijd in zijn bezit. Dit kunstje flikte Henry Cejudo overigens ook, maar dan in de flyweight en bantamweight divisie. Kortom: er zijn nog genoeg namen in de race en er zullen ook genoeg nieuwe namen bijkomen.